چهره شناسی در طب سنتی :

چهره شناسی راهی برای تشخیص پیچیده بالینی مزاج شناسی و درک بیماری در طب سنتی چینی (TCM) است.

نخستین گام در چهره شناسی جمع آوری اطلاعات از چهره صورت در محیطی با منبع نور مصنوعی توسط پزشک طب سنتی است.

پس از بررسی های اولیه بر اساس تئوری طب سنتی چینی(TCM)، طبقه بندی پنج قسمت صورت از مقیاس مشاهده ای در تشخیص چهره است، که پزشک توسط آن به آنالیز تشخیص بیماری نزدیک تر می شود.

پنج قسمت صورت (پیشانی ، بینی ، دو گونه و فک) با توجه به طب سنتی چینی و ویژگی ها و محل قرارگیری خود تقسیم بندی می شوند. در آخرین مرحله این 5 قسمت با بهترین نتایج طبقه بندی و بهترین نظریه تشخیص درمان و تجربه پزشک تحت درمان قرار می گیرد.

گرچه چهره شناسی یک روش تشخیصی مهم و بسیار بصری در طب سنتی چینی (TCM) است،اما با این حال، به دلیل خاصیت کیفی و مبتنی بر تجربه، این علم عاملی تشخیصی در طب مدرن با کسب اطلاعات بیشتر و اعمال و آزمایشگاه های بالینی شده است.

امروزه طب سنتی چینی (TCM) به یک روش تشخیصی جهانی و مهم در زمینه پزشکی تبدیل شده است. در طب سنتی چینی (TCM) بررسی و تحلیل از طریق بازجویی، بویایی، چشایی و لمس بیمار چهار روش تشخیصی برای شناخت شرایط آسیب شناختی بیمار است. تشخیص سنتی چهره صورت بخش مهمی از معاینه بازرسی است. پزشکان می توانند عملکردهای فیزیولوژیکی و اثرات پاتولوژیک بدن انسان را از طریق چهره شناسی درک کنند. در گذشته، بازرسی صورت در TCM برای مدت طولانی مورد مطالعه قرار گرفت. امروزه چهره شناسی نخستین آزمایش کم هزینه پزشکان طب مدرن و پزشکان طب سنتی با چشم غیر مسلح است.

به تازگی، متخصصان طب چینی TCM اظهار داشتند كه چهره شناسی شامل دو بخش تشخیص رنگ صورت و براقیت چهره است. آن ها معتقدند که هر بخش از صورت بیماری و اختلال در یک بخش از بدن را نشان می دهد.

 

تاثیر چهره شناسی در مزاج :

چهره ها از جمله آموزنده ترین محرک هایی هستند که پزشکان به خوبی آن ها درک می کنند. انسان ها با دیدن چهره می توانند هویت، جنسیت، روحیه، سن، نژاد و ... را تشخیص دهند. چهره و اعضای صورت هر انسان دارای زبان و علم مشخص است. برای مثال زبان هر انسان به پزشک اطلاعات زیادی در مورد بیماری های مختلف می دهد. در واقع زبان شناسی یک راه تشخیص بالینی و شناخت مزاج افراد است.

 

رمزگشایی زبان چهره شناسی وارتباطات انسانی از دوره کودکی تا زمان پیری مهم است. این خیلی مهم است که بدانیم افرادی با صورت گلگون چه مزاجی دارند. عدم براقیت چشم ها عامل چه بیماری درونی است.

از چهره شناسی در چین باستان برای تشخیص بیماری داخلی کودکان استفاده می شد. زیرا کودکان قابلیت بیان نقطه درد را نداشتند.

ویژگی های صورت و چهره شناسی علاوه بر تشخیص بیماری نقش مهمی در رشد انسان دارد چهره اطلاعات زیادی در اختیار افراد موجود در جامعه می گذارند.

چهره شناسی علمی بسیار پیچیده است، زیرا شناخت چهره شناسی نیاز به تجربه و تبحر زیادی دارد. از این رو هر کسی نمی تواند با دیدن چهره پی به بیماری و اختلالات مزاجی ببرد. برای درک درست چهره شناسی بهتر است به مطب پزشک طب سنتی بروید.

 

 

رنگ پوست، حالت مو، مو روییده در صورت رابطه مستقیمی با مزاج شناسی دارد.

 

تشخیص مزاج از روی چهره:

• رنگ پوست، موقعبت جغرافیایی، ژنتیک و ... با مزاج افراد ارتباط عمیقی دارند.
• معمولا افرادی با پوست سرخ و سفید دارای مزاجی گرم و تر هستند.
• افرادی با مزاج گرم و خشک دارای پوستی زرد هستند.
• افراد با مزاج سرد و تر پوستی سفید دارند.
• افرادی با مزاج سرد و خشک تیرگی به خاصی در پوست صورتشان مشهود است.

مزاج افراد  تاثیر به خصوصی در خلق و خوی افراد، حالات روحی و روانی و ارتباط آن ها با انواع بیماری، اختلالات درونی و جنبه های روانشناختی دارد.    

 

پوست چهره

معمولا افراد شاد وخنده رو دارای پوستی گلگون و ابروهایی کشیده هستند و در مقابل افراد افسرده و غمگین دارای پوستی کدر و غیر شفاف هستند. در واقع به بیان ساده می توان گفت علم چهره شناسی به کمک رنگ رخساره، خبر از سر درون می دهد.

اگر پوست گونه ها همواره دارای لکه های قرمز است و صورت شخص دارای علائم آفتاب سوختگی مداوم است. این شخص ممکن است، مستعد بیماری های زیادی باشد که نخستین حدس پزشک بیماری لوپوس اریتماتوس سیستمیک است. سرخی گونه ها بیانگر بسیاری از بیماری ها می باشد که شخص باید در اسرع وقت مورد بررسی پزشک و آزمایشات قرار بگیرد. لوپوس منتشر نوعی بیماری خود ایمنی است که ممکن است بر روی کلیه ها، قلب و سایر اندام داخلی بدن اثر بگذارد.

 

رنگ پریدگی می تواند بیانگر کمبودهموگلوبین خون باشد. در این صورت فرد دچار بیماری آنمی یا کم خونی است. علائم کم خونی شامل خستگی، تپش قلب، تنگی نفس و ... است. رنگ پردیدگی ممکن است در اثر استرس و پریشانی نیز ظاهر شود.

 

چشم ها

معمولا رنگ زرد صورت و زردی خفیف و مشاهده در چشم احتمال بیماری شخص به یرقان را نشان می دهد. علائم یرقان شامل خستگی، سردرد، تب، کم اشتهایی، کم رنگی ادرار، کم رنگی مدفوع و ... است. بیماری زردی یا یرقان نوعی بیماری کبدی است.

 

 

رویش موی زائد در صورت

این اختلال که اغلب در بانوان آزاد دهنده می باشد از از اختلال و تغییرات هورمونی خبر می دهد. موهای زائد در ناحیه چانه ممکن است بر اثر استفاده از دارو یا اختلالات فوق کلیه و یا سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد.

 

لب ها

دو لب بیانگر بسیاری از اختلالات و بیماری ها هستند. لب ترک خورده می تواند نشانگر بیماری دیابت یا کم خونی باشد. لب های برآمده و پف کرده بیانگر اختلالات روده است. لب های گزگز کننده می تواند ناشی از آلرژی باشد. سوزش لب و لب آفت زده می تواند نشانی از عدم رعایت بهداشت دهان و دندان باشد.

اطراف لب بیانگر بیماری هایی نظیر سنگ کلیه، بیماری ناحیه تناسلی، اختلالات مقعدی و ... دارد.

 

بینی

بینی ارتباط زیادی با ریه های شخص و قلب افراد دارد. عادات مختلف روزانه یا پر خوری و استفاده از دخانیات می تواند عاملی خطرناک بر سلامت ریه ها باشند. نخستین اختلالات ریه و قلب از طریق بینی مشخص می شود.

 

گونه ها

گونه ها بخش عظیمی از صورت را فرا گرفته اند در واقع گونه را می توان به سه قسمت در علم چهره شناسی تقسیم کرد.

قسمت نزدیک به چشم: هر گونه اختلال یا تغییر رنگ در این بخش مربوط به کلیه ها می شود.

قسمت میانی: از دیدگاه طب چینی هر گونه قرمزی یا تغییر در این بخش مربوط به بیماری های ریوی است.

قسمت نزدیک به چانه: این قسمت ارتیاط زیادی با قسمت کبد دارد.

 

 

وسط دو ابرو

این قسمت ارتباط مستقیمی با انواع اختلالات طحال و پانکراس دارد.

 

پیشانی

پیشانی بیانگر اختلالات کیسه صفرا و کبد است.

تغییرات پوستی، تغییر در حالت مو، ترک های پوستی همه و همه می توانند زنگ خطر یا زمینه ای برای بروز یک بیماری باشند. پس بهتر است قبل بروز کامل بیماری یا اختلال یکی اعضای بدن از آن جلوگیری کنیم یا حداقل زمان فرا رسیدن آن را به تعویق بیندازیم.

لازم به ذکر است،تمامی قسمت های گفته  شده کاملا تقریبی است. بهتر است برای مطالعه و شناخت دقیق اختلال یا بیماری با پزشک معالج مشورت کنید.