درمان سریع حالت تهوع + معرفی قرص های ضد تهوع
درمان سریع حالت تهوع از جمله مسائلی است که بسیاری از افراد با آن روبرو میشوند. حالت تهوع ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند بیماری، ترشحات معده، تغذیه نامناسب یا حتی عوامل روانی باشد. با توجه به اینکه تهوع میتواند باعث اختلال در زندگی روزمره و کاهش کیفیت زندگی شود، درمان سریع و موثر این حالت بسیار اهمیت دارد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی راهکارهایی برای درمان سریع حالت تهوع بپردازیم و به معرفی قرصهای حالت تهوع بپردازیم که میتواند به شما در کاهش و یا از بین بردن تهوع کمک کند.
دلایل ایجاد حالت تهوع
حالت تهوع ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد. در زیر، برخی از علل شایع حالت تهوع را بررسی خواهیم کرد:
- بیماریهای معده و گوارش: التهاب معده، زخم معده، التهاب روده، عفونت معده و کبد و سندرم روده تحریکپذیر (IBS) از جمله بیماریهایی هستند که میتوانند تهوع را ایجاد کنند. (تقویت معده با داروهای گیاهی)
- بیماریهای گوش و حرکت: حرکت ناشی از سفر و سرگیجه از عواملی هستند که میتوانند همراه با تهوع باشند.
- بیماریهای اعصابی: میگرن، تومور مغزی، اسکلروز چندگانه و سکته مغزی ممکن است علت تهوع باشند.
معرفی محصول: کپسول آشواگاندا طبیب سرا یک داروی گیاهی است که یکی از خواص آن تقویت اعصاب میباشد. - عوامل دارویی: مصرف برخی داروها میتواند تهوع را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، داروهای ضد درد، داروهای شیمی درمانی (مانند شیمی درمانی سرطان)، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضدویروسی ممکن است علت تهوع باشند.
- بارداری: تهوع صبحگاهی معمولاً در طول بارداری بویژه در سه ماهه اول شایع است.
- استفاده از مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل نیز میتواند عامل تهوع باشد.
- استرس و اضطراب: وضعیتهای استرس زا و اضطراب ممکن است باعث ایجاد تهوع شوند.
- بیماریهای قلبی و عروقی: برخی از بیماریهای قلبی مانند آنژین صدری، نارسایی قلبی و آریتمیها ممکن است همراه با تهوع باشند.
- بیماریهای کلیوی: برخی از بیماریهای کلیه مانند نارسایی کلیه و نفروز ممکن است تهوع را ایجاد کنند. (آشنایی با: داروهای گیاهی تقویت کلیه)
- عوامل روانی: استرس روانی، اضطراب، افسردگی و بیماری اختلال خوردن ممکن است عواملی باشند که با حالت تهوع همراه باشند.
مهم است به خاطر داشت که این فقط تعدادی از علل شایع حالت تهوع است و در هر مورد خاصی، تشخیص و درمانی که توسط پزشک ارائه می شود، ممکن است لازم باشد. اگر با مشکل حالت تهوع مواجه هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا علت مربوطه را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.
قرصهای درمان حالت تهوع
داروهای ضد تهوع معمولاً شامل متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات، اندانسترون، فنوتیازین و غیره است. این داروها از جمله مهمترین روشهای درمانی برای کاهش تهوع میباشند. استفاده از این داروها ممکن است به شما کمک کند تا از تهوع و استفراغ رها شوید.
مجموعهای از قرصها و داروهایی وجود دارد که به منظور درمان حالت تهوع استفاده میشوند. برخی از این قرصها عموماً برای درمان حالت تهوع ناشی از ترشحات معده و بیماریهای مرتبط با گوارش توصیه میشوند، در حالی که برخی دیگر برای درمان حالت تهوع ناشی از بیماریهای دیگر مثل بیماریهای گوش و حرکت ناشی از سفر مورد استفاده قرار میگیرند.
قرصهای ضد تهوع موجود در بازار
قرصهای ضد تهوع موجود در بازار شامل موارد زیر میباشد:
قرصهای ضد تهوع مخصوص بیماریهای گوارشی
این قرصها با کاهش ترشحات معده و تسهیل در حرکت هضمی به درمان تهوع کمک میکنند.
قرصهای ضد تهوع مخصوص بیماریهای گوش و حرکت ناشی از سفر
این قرصها با تأثیر بر عوامل عصبی و هیستامین در سیستم عصبی مرکزی، تهوع و استفراغ را کاهش میدهند.
قرصهای ضد حالت تهوع معمولاً به دو دسته تقسیم میشوند: ضد حالت تهوع مرکزی (مواردی که بر روی سیستم عصبی و مغز اثر میگذارند) و ضد حالت تهوع محیطی (مواردی که بر سایر عوامل تهوع تأثیر میگذارند).
انواع قرص ضد تهوع
در زیر برخی از انواع قرصهای ضد حالت تهوع را برای هر دسته توضیح خواهیم داد.
ضد حالت تهوع مرکزی
سرکوب کنندههای گیرندههای دوپامین (مانند متوکلوپرامید): این دسته از داروها بر روی گیرندههای دوپامین اثر میگذارند و حالت تهوع را کاهش میدهند.
آنتاگونیستهای گیرندههای 5-HT3 (مانند اُندانسترون و گرانیسترون): این دسته داروها بر روی گیرندههای سروتونینی (5-HT3) اثر میگذارند و تهوع را کاهش میدهند.
ضد حالت تهوع محیطی
آنتیهیستامینها این دسته داروها بر روی گیرندههای هیستامین H1 در مغز اثر میگذارند و حالت تهوع را کاهش میدهند.
آنتیکولینرژیکها : این دسته داروها بر روی گیرندههای موسکارینیک (موجود در نقاط مختلفی از سیستم عصبی مرکزی و خارج از آن) اثر میگذارند و حالت تهوع را کاهش میدهند.
عوارض جانبی ممکن در مصرف قرصهای حالت تهوع
باید به خاطر داشت که هر دارویی ممکن است عوارض جانبی خاص خود روی بخشی از بدن را داشته باشد. قبل از استفاده از هر قرصی، بهتر است با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید و نکاتی مانند دوز مصرف و محدودیتها را بدانید.
مصرف قرصهای ضد حالت تهوع ممکن است باعث بروز عوارض جانبی زیر شود. اما لازم به ذکر است که عوارض جانبی ممکن در هر دارو و هر فرد ممکن است متفاوت باشد. همچنین، در نهایت به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد عوارض جانبی خاص هر دارو و شرایط شما با او مشورت کنید.
بعضی از عوارض جانبی ممکن در مصرف قرصهای ضد حالت تهوع عبارتند از:
- خواب آلودگی: احساس خواب آلودگی در طول روز، کاهش تمرکز و کارایی ذهنی.
- خشکی دهان: احساس خشکی و ترشح کمتر مایعات در دهان.
- سردرد: درد یا ناراحتی در منطقه سر.
- گیجی: احساس گیجی یا سرگیجه.
- تهوع و استفراغ: بروز حالت تهوع و احساس نیاز به استفراغ.
- اسهال یا یبوست: تغییرات در الگوی معمول دفع مدفوع، میتواند به صورت اسهال یا یبوست باشد.
- خستگی و ضعف: احساس خستگی بیشتر و کاهش انرژی.
- تغییرات در ضربان قلب: افزایش یا کاهش ضربان قلب.
- تغییرات فشار خون: افزایش یا کاهش فشار خون.
- تغییرات در میل جنسی: کاهش میل جنسی یا مشکلات مرتبط با عملکرد جنسی.
- حساسیت و واکنش آلرژیک: ممکن است برخی از افراد به داروهای ضد حالت تهوع حساسیت نشان دهند و واکنشهای آلرژیک مانند آبریزش، خارش و تورم را تجربه کنند.
این فقط برخی از عوارض جانبی ممکن هستند و برای هر دارو و هر فرد ممکن است متفاوت باشد. در صورت بروز هرگونه عارضه غیرمعمول در حین مصرف دارو، به پزشک خود اطلاع دهید.
روشهای طبیعی درمان حالت تهوع
علاوه بر قرصهای دارویی، روشهای طبیعی نیز برای درمان تهوع مورد استفاده قرار میگیرند. برخی از این روشها عبارتند از:
مصرف آب
نوشیدن آب میتواند در کاهش تهوع کمک کند. حتما و همیشه مطمئن شوید که به اندازه کافی آب مینوشید و از خشک بودن بدن جلوگیری میکنید.
تغذیه مناسب
از خوردن غذاهای چرب، سنگین و نفاخ مانند غذاهای حاوی چربی بالا و ادویههای قوی پرهیز کنید. مصرف غذاهای سبک و آرامش بخش مانند تنقلات، نوشیدنیهای گرم مانند چای زنجبیل، چای نعناع و آبنباتها میتواند تهوع را کاهش دهد.
ممکن است مصرف مکملهای ویتامین B6 و تجویز مکملهای غذایی حاوی زنجبیل هم به کاهش تهوع کمک کند.
دوری از بوهای نامطبوع
بوهای نامطبوع و تند میتواند تهوع را تشدید کند. از محیطهای پربویی مانند آشپزخانه یا محیطهایی که بوی قوی دارند، دوری کنید.
استفاده از زنجبیل
زنجبیل به عنوان یک درمان طبیعی برای تهوع شناخته شده است. میتوانید زنجبیل را به صورت تازه، پودر یا به صورت عرق استفاده کنید. میتوانید یک عرق زنجبیل طبیعی را با اضافه کردن یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه رنده شده به یک فنجان آب جوش تهیه کنید.
استفاده از روشهای تکمیلی مانند آروماتراپی
آروماتراپی با استفاده از روغنهای ضد تهوع مانند روغن نعناع، روغن زنجبیل، روغن لیمو و روغن لاوندر میتواند در کاهش تهوع موثر باشد.
تنفس عمیق
تمرین تنفس عمیق و آرام میتواند به کاهش تهوع کمک کند. تنفس عمیقی که نفس دم را از طریق بینی میکشید و بازدم را از طریق دهان و بینی بیرون میدهید، میتواند آرامش و تسکین را به شما برگرداند. تنفس عمیق و آرام به شما کمک میکند تا استرس و نگرانی را کاهش دهید و سیستم عصبی خود را آرام کنید.
استفاده از آرامش بخشهای گیاهی
استفاده از آرامش بخشهای گیاهی میتواند به کاهش تهوع کمک کند. برخی از این گیاهان آرامش بخش شامل نعنا، زنجبیل، آویشن، نارنگی و لیموترش است. میتوانید از این گیاهان به عنوان دم نوش یا عصاره استفاده کنید.
اگر تهوع شدید و مزمن دارید و این حالت با درمان خانگی بهتر نشد، و یا تهوع همراه با علائم دیگری مانند تهوع شدید، استفراغ مکرر، تغییر رنگ ادرار یا سایر علائم نگران کننده بود، بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود و درمان مناسب را تجویز کند.
معرفی محصول: بررسی قیمت و خرید آنلاین قرص کاهش استرس (آنتی استرس)
نکاتی برای پیشگیری از حالت تهوع
علاوه بر درمان، پیشگیری نیز میتواند در کاهش حالت تهوع موثر باشد. برخی نکات کلیدی شامل موارد زیر میتواند موثر باشد:
- مصرف غذاهای سبک و متعادل با جذب مناسب و در دسترس بودن مقدار کافی مایعات.
- اجتناب از مواد غذایی یا عواملی که ممکن است حالت تهوع را تحریک کنند، مانند غذاهای چرب، تند و سنگین، الکل یا دخانیات.
- توجه به استراحت کافی و کاهش استرس و نگرانیها.
- مصرف مکملهای غذایی مورد تأیید پزشک.
- استفاده از روشهای تنظیم تنفس و آرامش بخشها در مواقع تنش و استرس.
در نهایت، مهم است به خاطر داشته باشید که سیستم بدن هر فرد متفاوت است و پاسخ به درمانها نیز میتواند متفاوت باشد. بهتر است قبل از استفاده از هر گونه قرص یا روش درمانی، با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راهکار برای شما را تعیین کنند و از عوارض جانبی یا تداخل با سایر داروها جلوگیری شود.